Van Broome naar Coral Beach

Zaterdag 19 november waren wij al vroeg op. We wilden vandaag Port Hedland bereiken, een rit van 612 km. En dat is gelukt. Er zijn weinig schaduwplaatsen langs dit deel van de Great Northern Highway. Het kwik liep af en toe op tot 45 graden.

Het was heel rustig in het plaatsje toen wij aankwamen.
Veel is in het weekend gesloten zoals: de tourist information, het museum en winkels.

Dus eerst op zoek naar een camping. Wij hebben een mooie plek gevonden in Cooke Point Holiday Park, weer een Big4 park. Een schaduwloze plek, maar wel met een weids uitzicht.

Zondag 20 november zijn we verder gereden naar Karratha. In dit deel van West Australië vindt veel mijnbouw plaats: zout, ijzererts en gas.

In het eerste deel van deze tocht kwamen we veel roadtrains tegen met zout en ook een paar met ijzererts. Er wordt ook veel erts per trein vervoerd - enorme lange treinen.

Onderweg hebben we een bezoek gebracht aan Whim Creek. In de 19e eeuw was dat een plaatsje waar veel koper werd gewonnen. Het enige gebouw dat daar van over is, is de pub. Na renovatie daarvan is het een plek waar veel reizigers even stoppen. Wij ook voor een kop koffie..
Verder worden er feesten gegeven en is het de uitvalsbasis voor vistrips.

Wij zijn onderweg gestopt in Point Samson voor de lunch. Hebben daar, net als veel anderen, een verkoelende duik in zee genomen en daarna gepicknickt met uitzicht op zee. Een leuke stop.

In Karratha bleek ook een Big4 camping te zijn waar we een plekje vonden voor 1 nacht. Een mooie camping, maar erg warm en ver van zee. Nadat we de stoelen en tafel daar neergezet hebben, zijn we naar Dampier gereden. Daar staat het standbeeld van Red Dog. Wij hebben de film over deze hond en zijn band met een vrachtwagen chauffeur gezien. Leuk om de omgeving te zien waarin dit verhaal zich afspeelde.

Marianne had ook graag de oeroude aboriginal rotstekeningen willen zien. Maar daarvoor was een wandeling van 1 uur heen en 1 uur nodig en daar zagen wij bij 40 graden toch maar vanaf.

Maandag 21 november zijn wij verder gereden richting Coral Bay. Een rit van 520 km door een vrij vlak landschap met af en toe heuvels in de verte.

Door een gesprek onderweg met een Australier hebben wij onze bestemming aangepast en zijn naar Exmouth gereden. Een goede uitvalsbasis voor het Ningaloo reef met al zijn stranden, baaien en andere bezienswaardigheden.

In Exmouth zijn wij neergestreken op, ja alweer, een Big4 caravanpark. Het is hier koeler dan in het binnenland. We hebben 's nachts zelfs de airco in de camper uitgezet.

Dinsdag 22 november zijn we eerst naar de tourist information gegaan. Daar werden we uitvoerig voorgelicht over wat er allemaal te doen is. Helaas is het seizoen van de walvishaaien voorbij. Die zijn hier van april t/m september te zien. Er zijn wel tours mogelijk, maar niet iedere dag.

We besluiten om zelf te rijden naar het Ningaloo Park en aan de hand van de gids de locaties te bezoeken: het mooie uitkijkpunt bij de vuurtoren, het schildpad informatiecentrum, de natuur kampeerplaatsen en natuurlijk de snorkelbaaien. Turqoise bay was een aanrader en daar zijn wij dus gaan kijken. Het is een prachtige baai met inderdaad turqois water. Redelijk goed zicht, hier en daar levend rif en ook wat vis gezien. De drift bay is leuk om te doen. Daar laat je je door de stroom meevoeren terwijl je snorkelt. Wel zorgen dat je op tijd weer bij het strand bent.

Woensdag 23 november zijn wij 's morgens naar Coral Bay gereden. Vanaf Exmouth een rit van 152 km.

Rond 11.30 uur zijn wij daar aangekomen. Het kostte geen moeite om een plek te vinden voor camper op Bayview Coral Bay caravanpark. Daar blijven wij de komende 4 dagen.

Coral Bay blijkt een heel klein plaatsje te zijn. Het bestaat uit 1 straat met wat huizen een zeker 2 caravan parken. Verder is er een kleine supermarkt, een bakker, een postagentschap, een winkel waar ze duikspullen verkopen en een aantal plekken waar je excursies kunt boeken. De supermarkt is niet zo groot en heeft een beperkt assortiment levensmiddelen. Als we dat geweten hadden, hadden we vanmorgen ingeslagen. Geeft verder niet. Dan gaan we uit eten. Er zijn wat kleine eettentjes.

Gasten komen hier om te snorkelen en dat gaan wij ook doen.
We hebben besloten hier 4 dagen te blijven. Doen het even lekker rustig aan: snorkelen, lezen, was wegwerken en op excursie gaan. Waarschijnlijk de snorkeltoer die op zoek gaat naar de mantaray. Die komen hier voor en met wat geluk krijgen we ze te zien.

Marianne was in Turqoise Bay haar duikbril kwijtgeraakt. Vond ze heel erg want ze had hem al 22 jaar. Eigenlijk wel tijd voor een nieuwe. Vanmiddag een nieuwe bril en snorkel gekocht en die meteen ingewijd. De eerste vissen zijn er al mee gespot.